Każdy nowy tom tak wspaniałej poetki jak Julia Hartwig jest wielkim wydarzeniem w świecie nie tylko literatury, ale kultury w ogóle. Jasne niejasne to zbiór typowych dla autorki Błysków motywów, refleksji poetyckich, ale też nowych, dotąd niespotykanych w Jej twórczości wątków. Znaleźć w nim można zamyślenie nad paradoksem języka: jasną niejasnością i niejasną jasnością, nad ontologią nazwanego i przewrotnością referencji. Są wspomnienia, przyjaciele i monolog starej jabłoni powalonej przez wiatr. Są ślady wędrówki po Rzymie, jest Czesław Miłosz, Zbigniew Herbert, Dante i Tintoretto. Dojrzała mądrość Poetki każe jej też pytać o przemijanie: „co będzie dalej?” i odpowiadać – Nie pytać.