Jest to najobszerniejsza z dotychczasowych polskojęzycznych prezentacji „poezji metafizycznej” w mistrzowskim tłumaczeniu Stanisława Barańczaka. Poezji, która jest owocem najburzliwszych czasów w historii Wielkiej Brytanii i podobnie burzliwych życiorysów jej autorów. Epoka, w której przyszło żyć Donnowi i jego uczniom to nieustannie ścierające się opozycje, zarówno na gruncie politycznym (od Stuartów przez Tudorów, aż po wojnę domową Cromwella), religijnym („świeży” anglikanizm vs. katolicyzm), światopoglądowym (Platon i Ptolemeusz skonfrontowani z najnowszymi teoriami Kopernika i Galileusza). Liryka „poetów metafizycznych” odzwierciedla ten nowy, pełen sprzeczności stan świadomości społecznej i kondycję jednostki. Poezja metafizyczna, w pełnym sensie tego terminu, to poezja (…) inspirowana przez filozoficzną koncepcję wszechświata i rolę wyznaczoną duchowi ludzkiemu w wielkim dramacie egzystencji" H.J.C. Grierson, "Metaphysical Poetry". Robert Southwell Jako ksiądz pielgrzymował po Anglii w czasie najcięższych prześladowań katolików. Nieustannie śledzony i zastraszany. W 1589 r. jest kapelanem w jednym z domów arystokratycznych. W czerwcu 1592 r. tuż przed mszą, którą miał celebrować, zostaje aresztowany i poddany w Tower długotrwałym torturom, wreszcie stracony 21 lutego 1595 r. Jego wiersze, na pisane głównie w więzieniu opublikowano wkrótce po egzekucji.” Beatyfikowany w 1886, kanonizowany w 1970 roku. Sir Walter Ralegh Podróżnik, konkwistador, żołnierz, polityk, historyk i poeta. Faworyt Elżbiety I. Dowodził kolonizacją Wirginii uważa się (...),że to właśnie dziełem Ralegha było zapoznanie Europy z ziemniakami i tytoniem. W 1595 r. organizuje wyprawę do Gujany, w rok później (...) dowodzi szturmem na Kadyks. Po śmierci Elżbiety oskarżony o spisek na życie króla Jakuba (...)spędza dwanaście lat w Tower, gdzie pisze m.in. swoją nieukończoną "Historię świata". W 1616 r. odzyskuje wolność w zamian za obietnicę zorganizowania drugiej wyprawy do Gujany, w poszukiwaniu złota.Po powrocie do Anglii i klęsce wyprawy zostaje ponownie postawiony przed sądem, skazany na śmierć i stracony 29 października 1618 r. Wiersz "Epitafium własne" jak głosi tradycja, napisany został w noc poprzedzającą egzekucję". *wszystkie cytaty pochodzą ze Wstępu Stanisława Barańczaka do "Antologii angielskiej poezji metafizycznej XVII stulecia".