Witold Wirpsza

Urodzony w 1918 roku w Odessie, zmarł w Berlinie w 1985. Peta, prozaik, tłumacz i krytyk. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim (prawo) i w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Uczestnik kampanii wrześniowej, po aresztowaniu więziony w obozach jenieckich. Po wojnie zamieszkał w Krakowie. Redagował tygodnik „Żołnierz Polski”, służył w Ludowym Wojsku Polskim (1845-47), w latach 1945-55 kierował Wydziałem Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Redaktor rozgłośni Polskiego Radia, współredaktor „Po prostu” i „Nowej Kultury”. W 1968 roku, po wydarzeniach Marca 68 i aresztowaniu prof. Kołakowskiego wystąpił z PZPR, której był członkiem od 1949 roku. W 1970 wyjechał z Polski. Wykładał na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie Zachodnim.

Debiutował w 1935 roku na łamach „Kuźni Młodych”. Razem z żoną Marią Kurecką przełożył Doktora Faustusa Tomasza Mana.