Nie żyje Charles Simic

Żyję między dwoma światami; jeden oglądam z otwartymi, drugi – z zamkniętymi oczami. W przeciwieństwie do innych oba światy uważam za równorzędne, a wzrok darzę takim samym zaufaniem jak wyobraźnię. Przedkładanie jednego nad drugie wydaje mi się nie do pojęcia. Poezja nie jest wyłącznie rejestrem tego, co widzieliśmy i zapamiętaliśmy – jest odczytaniem tych zapisów pogłębionym dzięki wyobraźni.

Charles Simic pochodził z Serbii,  urodzodził się w 1938 roku w Belgradzie. W 1954 roku wraz z rodziną wyemigrował do Ameryki. Mieszkał i uczył się w Chicago, w 1961 roku został powołany do armii, studia na uniwersytecie nowojorskim (NYU) skończył w 1966 . Rok później ukazał się jego pierwszy tom poetycki What the Grass Says. Od 1973 roku mieszka w Stafford gdzie wykłada literaturę angielską i prowadzi zajęcia z creative writing na University of New Hamshire. Laureat wielu prestiżowych nagród m.in. Nagrody Pulitzera (1990), Nagrody im. Edgara Allana Poe, P.E.N. Translation Prize, Wallace Stevens Award (2007), nagrody American Academy of Arts and Letters i National Institute of Arts and Letters. Był też stypendystą Fundacji MacArthura (w 1983 roku) i Fundacji Guggenheima. Od 2000 roku jest kanclerzem Amerykańskiej Akademii Poezji.
Nakładem Wydawnictwa a5 ukazała się jednak książka Charlesa Simica "Madonny z dorysowaną szpicbródką".
W 2014 roku poeta został Laureatem Międzynarodowej Nagrody im. Zbigniewa Herberta, z tej okazji przyleciał do Polski, spotkał się również z czytelnikami w Krakowie. Wygłosił wtedy mowę, której zapis można przeczytać tutaj.